Het DNA van CBMC is: denken vanuit het koninkrijk van God. Precies dat staat dus ook centraal in het vrouwennetwerk van CBMC, een netwerk dat al jaren onderdeel van ons is. Drie nieuwe kartrekkers geven het netwerk een soort herstart en gaan hiermee de komende tijd het land door. Doel? Vrouwen én het koninkrijk meer zichtbaar maken.
“Ik ben niet van de vrouwenclubjes. Normaal gesproken ben ik daar allergisch voor”, begint Diana Oudeman. Toch is juist zíj de initiatiefnemer om het vrouwennetwerk nieuw leven in te blazen. De aanleiding? “Er zijn veel vrouwelijke ondernemers in christelijk Nederland. Zelf ben ik nog niet zo lang lid van CBMC. Ik ga naar twee CBMC-groepen en het viel me op dat er zo weinig vrouwen komen. Jammer, want ik ervaar het steeds als ontzettend gezegende avonden en heb het verlangen dat dat zich uitbreidt, ook naar andere vrouwen.”
Onderne(e)m(st)ers zonder pakken
Ook op de website van CBMC miste ze vrouwen. “Ik zag allemaal mannen in pakken, maar dat klopt niet met de realiteit; niet alle ondernemers lopen in pakken, mannen nóch vrouwen.” Zo ontstond haar verlangen dat ook vrouwen meer zichtbaar mogen worden. “Ik ben daarover toen gaan bidden en zocht daarna contact met Wim Kater, directeur van CBMC.” Bij CBMC-leden Monique Ros en Margreet Kolk bleek het ook al te kriebelen om meer te doen voor vrouwen. En zo vormde zich razendsnel het nieuwe team, nadat het vorige door omstandigheden stil kwam te liggen.
Kracht en talenten
Wat Diana’s verlangen is? “Dat we als vrouwen in onze kwetsbaarheid de verbinding zoeken en in het vrouwennetwerk elkaar bemoedigen. Het lijkt alsof we als vrouw een bepaalde status hoog moeten houden, maar we zijn gewoon mens en kwetsbaar. Als ik mijn zaak run, merk ik dat God daar kracht aan geeft. En dat hij ons hiervoor talenten heeft gegeven. Daar mogen we aan werken en dat mogen we zichtbaar maken.”
Verstopte vrouwen
Vanuit haar coachingswerk en in de CBMC-teams ziet ze dat sommige vrouwen zich echter verstoppen. “Dat is ons als mens eigen; die trekjes herkennen we allemaal. Maar juist als we met onze talenten gaan werken, dan gaat Zijn zalving stromen, zodat je zelf en het koninkrijk zichtbaar mogen worden. In die kwetsbaarheid mag je elkaar bemoedigen en delen wat God daarin doet.”
Oog voor andere gewoonten
De andere kartrekkende dames staan er net zo in. Het mooie daarbij is dat ze allemaal andere talenten hebben en elkaar dus goed versterken. “We zijn alle drie verschillend, maar hebben elkaar hard nodig”, stelt Monique Ros. “Zelf ben ik heel praktisch ingesteld, hou ik niet van moeilijke taal en kom ik uit een behoudende gemeente”, bekent ze. “Op christelijk gebied ben ik niet veel gewend. Gaan de anderen ineens in een kring staan bidden, dan weet ik niet wat er gebeurt. Op de eerste avond van ons netwerk bleek dat dit voor meer vrouwen gold, alleen durfden zij dat niet te zeggen.” Daarom let Monique erop dat de bijeenkomsten toegankelijk zijn voor iedereen en dat ze het als organisatie dus ook begrijpelijk houden.
Ook eens goed boos zijn
In het verlengde van Diana’s visie zou Monique het vooral leuk vinden als onderneemsters zelf het belang zien van elkaar nodig hebben. “Dat kan zakelijk zijn, maar ook gewoon om leuk contact te hebben. Als je met een paar vrouwen in een groepje zit te kletsen, dan komen dingen makkelijker ter sprake dan tussen allemaal mannen. Mannen hebben vaak een andere invalshoek, maar wij zitten toch met ons gevoel.” Dat gevoel mag wat Diana betreft trouwens wel meer gedeeld worden in het netwerk. “Niet dat iedereen hier moet gaan huilen, hoor”, haast ze zich om te zeggen. “Het gaat om álle emoties, dus je kunt hier ook eens goed boos zijn of wat dan ook.”
Durf te vragen
De organisatoren vinden het in ieder geval belangrijk dat onderneemsters durven vragen: hoe doe jij dat met je bedrijf, hoe ga jij daarmee om? Aan christenvrouwen wil Monique daarom graag zeggen: “Wees niet bang dat bijeenkomsten over heel moeilijke dingen gaan. Je hoeft immers niet afgestudeerd te zijn om een bedrijf te runnen. Ook als je met je handen werkt, is dit wat voor jou. En ook als je uit de behoudende hoek komt waar de man alles doet, mag je hier hardop je vragen stellen.”
Geen afsplitsing van de mannen
Wie denkt dat de drie uit zijn op een afsplitsing van de mannen, vergist zich, maakt Margreet Kolk duidelijk: “Je hebt mannen én vrouwen nodig in het zakennetwerk. Dat we het vrouwennetwerk weer opstarten, is niet om een vrouwenclubje op te richten, maar om meer samen te werken.” Het netwerk zal dan ook hooguit een paar keer per jaar bij elkaar komen. “Verder ben je vooral welkom bij de bestaande CBMC-teams.”
Niet op weg naar doel maar onderweg
Wanneer de dames hun missie geslaagd noemen? Diana vindt het vooral belangrijk dat iedereen zich op haar gemak voelt: “Van welke richting je ook komt of wat je ook doet, ik wil dat alle lagen hiernaartoe kunnen komen. Het is voor mij geslaagd als we één zijn, als alle lagen door elkaar verweven zijn. We zijn allemaal gelijkwaardig en geliefd door God. We willen niet de nadruk leggen op de business, maar op wie je bent, wat je talenten zijn en hoe je daarmee tot zegen kan zijn, in je leven en je werk. Dan vallen titels weg. Onder de douche zijn we immers allemaal naakt en op de wc stinken we allemaal”, grinnikt ze. “Het is niet een missie om klaar te zijn; we zijn gewoon met z’n allen onderweg.”
Terugblik Vrouwenevent: ‘Er was zó’n behoefte aan verbinding’
In juni was het eerste vrouwenevent sinds lange tijd. Margreet straalt als ze erop terugblikt. “Er kwamen zeventien vrouwen op af, die elkaar op één of twee na niet kenden; na afloop bleef echter iedereen hangen en zaten ze als zussen tegen elkaar aan. Iedereen ging weg als eenheid. Er was zó’n behoefte aan verbinding en het was zó gezegend, heel bijzonder.”
Ook het programma verliep bijzonder. “Ik zou de opening doen en wist op de dag zelf nog niet wat ik zou zeggen. Uiteindelijk besloot ik een stukje over mijn ervaring voor te lezen dat eerder in Business Contact stond. En Esther Vorstermans van Oijen (de spreker, red.) wist ’s morgens ook nog niet waarover ze het zou hebben, dus bad ze hiervoor. Zij kreeg veel woorden, zoals: sta op, schitter, ga boven de radar vlieger, doe de dingen waar je naar verlangt en ga uit je comfortzone. Dat stond ook in mijn stukje! Dus het hele verhaal sloot perfect aan. Ik merkte: God zegent dit.”
Bijzonder was ook dat veel aanwezigen nog geen lid waren van CBMC; zij kwamen dankzij de sociale media van de afzonderlijke dames op het evenement af. Margreet hoopt dat zij bij bestaande CBMC- teams terechtkomen. Samen met Diana en Monique gaat ze nu evalueren en vervolgplannen maken. “Dit was een opstap naar meer: meer vrouwen, meer doen en misschien wel meer samen met de mannen.” Eén ding weten ze zeker: “De vrouwen die we spraken, hadden echt het verlangen dat dit moet blijven”, besluit Diana.
TEKST: LOES GROOTERS/PARTNERS IN TEKST | BEELD: JOSJE BLOKLAND
Meer lezen? Dit artikel verscheen in Business Contact. Vraag een gratis proefexemplaar aan of neem een een abonnement en ontvang vier ik per jaar Business Contact magazine.
