Dankbaarheid is het woord dat in het gesprek met Barbara Augustinus veelvuldig valt. Het is de rode draad in haar leven en in dat van haar man Alexander. Beiden zijn sinds kort lid van CBMC en te omschrijven als ondernemers met passie. Met hun onderneming willen ze van betekenis zijn voor iedereen waarmee ze in contact komen. “We hebben ook veel te delen vanuit ons eigen leven”, vindt Barbara.
TEKST: WALTER HOBELMAN | BEELD: MAAIKE APPELS
“God is het hoofd van dit bedrijf”, zegt Barbara. “Ik kan niet anders dan me door Hem te laten leiden.” Toch is dat rotsvaste vertrouwen in God niet altijd zo overtuigend geweest in haar leven. “Als puber was ik dat meisje waar jouw dochter geen vriendinnetje mee mocht zijn. Een tikkeltje rebels, vaste klant van de coffeeshop en een klassieke drop-out. Vanaf mijn dertiende werkte ik ‘s avonds al in de afwas en bediening. Dat kon ik niet combineren met school. Mijn ouders maakten zich zeker zorgen, maar hadden ieder hun eigen trauma, wat altijd als een donkere wolk aanwezig was. Ze waren simpelweg niet bij machte, of hadden wellicht niet het inzicht, om in te grijpen. Maar ze hadden wel de liefde voor me, dat heb ik altijd gevoeld.”
Idyllische jeugd
Barbara’s wieg stond in Friesland en ze had een idyllische jeugd waarin vrijheid wel het sleutelwoord was. “Zwemmen in een sloot vol drek, gewoon in je ondergoed en daarna direct op de pony rijden van mijn vriendinnetje – het kon allemaal.” Op de basisschool kreeg ze te maken met het feit dat ze er ‘anders’ uitzag dan de doorsnee-Fries. Na de basisschool verhuist het gezin van Barbara naar Arnhem. “Dat was wel een verandering, maar ik heb daar niet zo veel moeite mee gehad. Mijn Friese accent viel natuurlijk wel op.”
Barbara begint op het gymnasium. “Aanvankelijk was ik heel streberig en haalde ik perfecte cijfers. Rond mijn veertiende werkte ik naast school intussen drie avonden per week in de horeca, was dan pas laat thuis en moest dan nog al mijn huiswerk maken. Dat had veel invloed op mijn schoolprestaties. Ik verzuimde veel van school en heb uiteindelijk mijn mavodiploma behaald. Tijdens de diploma-uitreiking kreeg ik dankzij een ‘grappig’ bedoelde opmerking van de rector een stevige douw. Daaruit trok ik de conclusie dat ik nergens goed voor was en het nooit goed zou gaan doen.”
De klant is koning
Barbara volgt verschillende opleidingen, behaalt op 19-jarige leeftijd haar havodiploma via volwassenenonderwijs en vindt een baan in de uitzendbranche. Ze werkt zich op als vestigingsmanager, accountmanager detachering en business-unitmanager IT. “Dat was in de tijd dat er een enorme vraag was naar IT’ers en ik was verantwoordelijk voor werving en selectie van netwerkspecialisten, hun loopbaanplanning en coaching. Dat beviel me goed. Omgaan met mensen, en ze helpen om werk te vinden dat bij ze past en waar ze gelukkig van worden, gaf me veel voldoening.” Via verschillende werkplekken ontdekt Barbara waar haar grote passie ligt. “Ik ontdekte dat er een groot verschil zit in hoe het bedrijfsleven met haar klanten omgaat en hoe de overheid dat doet. Waar in het bedrijfsleven de klant nog steeds koning is, verbaasde ik me erover dat dat bij de overheid toen nog anders was. Hier was de klant in eerste instantie schuldig aan dubieuze praktijken, tenzij anders bewezen. Samenwerking om een baan te vinden werd vanuit een scheve (machts)verhouding opgestart. Natuurlijk heeft dat een averechts effect! Al snel dacht ik: ‘Dit kan en moet anders.’ Inmiddels is ‘klantbeleving’ binnen de overheid gelukkig onderdeel van haar dienstverlening.” In 2014 besluit Barbara voor zichzelf te beginnen met haar bedrijf Vitae Company, waarover later meer.
Tragedie
Alexander en Barbara vormen sinds 2005 een samengesteld gezin: met drie kinderen uit een eerder huwelijk van Alexander en er worden nog twee kinderen van hen samen geboren (inmiddels 16 en 13). Mercy, één van de drie kinderen uit Alexanders eerste huwelijk, was een meervoudig gehandicapt meisje. “Het leven van Alexander en ons gezin stond dus altijd al in het teken van zorg. Mercy kon vanaf haar twaalfde niet meer thuis wonen door de zorg die steeds intensiever werd. Ik kreeg twee weken voordat Mercy in het ziekenhuis kwam een burn-out. Zij overleed een maand later. Toen kreeg Alex een burn-out. Minder inkomen door ziekte én een foutje van de belastingdienst maakten dat we in één klap meer dan de helft van ons inkomen verloren.”
In vier maanden tijd komt het gezin in financieel zwaar weer en wordt door de bank gedreigd met gedwongen verkoop van de woning. “Dat is echt een periode geweest waarin ik vaak verzuchtte: ‘God, waar bent U dan?’. Maar aan de andere kant was mijn geloof in God de enige manier om deze situatie door te komen”, blikt Barbara terug, die van huis uit niet met het geloof is opgevoed. “Ik heb wel altijd het gevoel gehad dat er ‘iets’ was, maar een echte levende relatie met Hem kwam pas nadat ik Alexander leerde kennen.”
Ons leven op zijn kop
Er breekt een onzekere tijd aan voor het gezin. ”Geldproblemen zorgen ervoor dat je bandbreedte verliest. Op momenten van schaarste en gebrek kan je niet goed vooruitdenken, met het risico van ondoordachte ‘snelle’ besluiten die weer vervelende gevolgen kunnen hebben.” Daarnaast kwamen Alexander en Barbara niet toe aan het verwerken van het verlies. “Alexander ging ondanks zijn verdriet werken vanwege de geldproblemen. En ik kreeg een baan in Winterswijk. Gevolg was dat we wisselende werktijden hadden. Ik kwam zo ongeveer thuis als Alexander ging werken en ging weer op pad als hij thuiskwam. Dat was een heel pittige periode. Maar we zijn er uitgekomen dankzij Gods hulp.” Wat in vier tot vijf maand volledig misliep heeft het echtpaar uiteindelijk jaren gekost om op te lossen.
Gods timing
Gods timing loopt niet altijd synchroon met onze timing. “Hij gebruikt – voor mijn gevoel – vaak de vijf-voor-twaalftiming. Ik denk dat Hij daarmee ons geloof op de proef stelt. Zoiets van: ‘Is je vertrouwen in Mij écht?’ Wat ik ervan geleerd heb is dat God er altijd is, ook als het stil is, of stil lijkt. Dit kon me wel onzeker maken, maar dat is wat geloof is: doorzetten, hopen en blijven vertrouwen wanneer het stil is. Hij was er altijd. Terugkijkend kan ik niet anders dan die conclusie trekken en dat maakt me enorm dankbaar. En ja, achteraf praten is altijd makkelijk, maar ik ben ervan overtuigd dat alles wat we hebben meegemaakt uiteindelijk iets goeds heeft opgeleverd of nog gaat opleveren. Alles wat we in ons eigen leven hebben meegemaakt kunnen we omdraaien tot zegen voor een ander.”
Werkgeluk
Daarmee komen we bij het werk van Vitae Company, specialist in outplacement, re-integratie en loopbaanadvies. “Vanuit mijn werkervaring binnen de commerciële arbeidsbemiddeling, recruitment en re-integratie groeide mijn interesse voor ‘de mens en zijn gedrag’ achter het cv. Ik besloot mij verder te specialiseren in ‘coaching en loopbaan’ en werkte als zelfstandig loopbaanprofessional voor de publieke en private sector”, vertelt Barbara. “Ik weet mensen op inspirerende wijze te motiveren en het beste uit zichzelf naar boven te halen. Dat komt vanuit de visie dat ieder mens uniek is, talenten heeft en het intrinsieke verlangen heeft om van betekenis te zijn in werk en omgeving. We gunnen iedereen een kans om de stap te zetten naar -meer- werkgeluk en helpen medewerkers graag vanuit een praktische en persoonlijke aanpak om een effectieve bijdrage te leveren aan hun loopbaan.” Inmiddels is Vitae Company gegroeid naar zeven man sterk. “Op dit moment zitten we echt in een transitie van nieuwe opdrachten, personeel aannemen en zorgen dat je interne organisatie op orde is. Een heel drukke en spannende periode waarbij vertrouwen in Hem, de Allerhoogste, ons rust en vreugde geeft. Dat wil niet zeggen dat het altijd even makkelijk is. Ondernemen met God voelt soms net als een achtbaan”, aldus Barbara.
Extra mile willen lopen
“Het is fijn om bij de gesprekken die ik heb, te kunnen putten uit eigen ervaringen. Dat zie ik echt als een toegevoegde waarde. En in die zin ben ik God dankbaar dat ik de – soms negatieve – ervaringen zelf heb opgedaan om er nu anderen mee te helpen.” Barbara en Alexander gebruiken het geloof niet als standaardonderdeel in de gesprekken. “Ik geloof meer in ‘practice what you preach’: laten zien wie Jezus voor mij is en hoe Zijn zegen op ons is. Laat de ander – die nog niet gelooft – maar nieuwsgierig worden naar onze God en Zijn goedheid. Ons motto is dat we alles doen met excellentie; alsof we het voor Hem doen. Het maakt dat we ‘the extra mile’ willen lopen. We zijn open over ons geloof en daardoor hebben we vaak mooie gesprekken met onze kandidaten.”
Buiten hun werk om zijn ze bezig met het opzetten van Kingdom Diners; een groep die bestaat uit mensen die nieuwsgierig zijn naar God, of Hem juist zijn kwijtgeraakt en cynisch zijn geworden. “We stellen ons huis open, omdat de drempel naar een kerk best hoog is. Wij willen verbindingen leggen om deze mensen op weg te helpen naar een leven met impact. Vanuit de wetenschap dat voor God iedereen meer dan goed genoeg is.”
Meebouwen aan Gods koninkrijk
Barbara en Alexander hebben zich aangesloten bij het CBMC team in Arnhem. “Ik verwacht ondernemers te ontmoeten die in hun bedrijf ook de principes van Gods koninkrijk centraal stellen. En die door middel van hun bedrijf willen meebouwen aan Gods koninkrijk en niet aan een aards koninkrijk. Die hun werk zien als een bediening. Zo zie ik dat in elk geval wel. Echt, ik ben God dankbaar voor alle situaties waarin Hij mij heeft gebracht, want het heeft me gemaakt tot wie ik nu ben en daardoor kan ik doen wat ik het allerliefste doe: mijn talenten en tijd inzetten voor Hem.”
Meer lezen? Dit artikel verscheen in Business Contact. Vraag een gratis proefexemplaar aan of neem een een abonnement en ontvang vier keer per jaar Business Contact magazine.
